Pol JEAN

Het zijn kleuren als lavastromen, lijnen die krioelen en op hun plaats worden gehouden door een zwarte ring, zoals het glas op zijn plaats houdt in glasramen. Het is compact, werk ontstaan tussen de kamer van het Centre Reine Fabiola en het atelier van Campagn’art (Neufvilles, België), in een voortdurende beweging waar tekeningen en schilderijen kostbare schatten zijn die je in de buurt moet houden, net als het materiaal dat gebruikt werd om ze te maken. Het is een lied, als het geluid dat niet uit zijn mond komt. Het is de muziek die zijn glimlach suggereert als Pol Jean begint met het samenbrengen van architecturen, portretten en fantastische dieren die, onder onze blik, bewegen of versmelten. Ze dansen.