Sylvain COSIJNS

Niemand kon vermoeden dat Sylvain Cosijns zo’n mooie artistieke toekomst tegemoet ging toen hij op 56-jarige leeftijd opgenomen werd in de instelling Mariaheem, die inmiddels omgedoopt werd tot De Bolster. Zijn eerste schilderij van een potplant, in het atelier van Jan Geldhof, trekt meteen de aandacht van de pas aangeworven animator. De kunstenaar heeft moeite met het stilleven, want zijn slecht zicht verplicht hem om telkens weer van zijn doek naar de plant te lopen. Maar van meet af aan zijn z’n trekken zowel trefzeker als fragiel. Zij getuigen reeds van die ambivalentie die de wereld van Sylvain Cosijns karakteriseert. Een wereld bewoond door talrijke figuren die de ene keer ademloos uitgelijnd worden, de andere keer in het luchtledige bewegen, soms in kleur. Een wereld die ruimtelijk gestructureerd wordt door een blad papier en tot leven gebracht wordt dankzij de visuele stimuli van picturale werken die Sylvain Cosijns inspireren, zonder dat hij deze evenwel gaat nabootsen. Men kan eindeloos fantaseren over de uitdrukkingen van zijn onbeweeglijke figuren. Maar wanneer hij zich overgeeft aan z’n werk is het telkens weer datzelfde personage in vooraanzicht, zonder leeftijd, zonder gezicht, dat terugkomt, keer na keer.