Dirk MARTENS

Dirk Martens verwerkt foto’s die hij uit boeken en tijdschriften knipt. Zijn constructies, die de uitgeknipte afbeeldingen combineren met handgeschreven tekst, bezitten een visuele en conceptuele diepgang.

In zijn collages, een techniek die hij perfect beheerst, overstijgt hij de eenvoudige voorstelling en bereikt hij een visionaire lezing. Hij beschrijft zijn schepping als flitsmomenten waarin de werkelijkheid en zijn lijden verdwijnen. Hij maakt vaak, naar eigen zeggen, totaal «absurde, onmogelijke» machines om zijn kwelgeesten te bezweren. Hij noemt zichzelf sociaal onaangepast en hecht weinig belang aan de waardering van zijn werk door anderen.

Zijn werk onthult een verwarrende innerlijke vraagstelling in het kader van een utopische sociale en politieke context.